Skąd ten lęk i obawa o przyszłość?
Kiedy w Twych oczach radość zagości?
Czy prawdziwa jest nasza miłość?
Czy uwolniłaś się od dawnej miłości?
Człowiek kocha, i jest kochany
i żadna siła nie ma na to wpływu.
nie można udawać że jest się oddanym,
można przywyknąć do siebie z czasem upływu.
Możemy żyć w przyjaźni,razem pod jednym dachem,
kochać się każdej nocy,a mimo to zasypiać pod strachem?
Już dość domysłów i złudy,
niewiary w uczciwe zamiary,
rozgniecone dawne niepowodzeń grudy,
niech rozwieje wichura zakochanych wiary.
Słowa i czyny stoją w jednym szeregu,
jesteśmy razem, zkochani w sobie,
jak marzenia na morskim wypisane brzegu
ja wierzę w moje szczęście przy Twej osobie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz