Kiedy się rozgniewa groźna pani zima,
zmienia się w Marzannę i władać zaczyna.
Sypie gęstym śniegiem, wody skuwa lodem,
sroga, rozgniewana powiewa wciąż chłodem.
Kiedy mroźnej zimy ludzie dosyć mają,
jak ją do odejścia skłonić - wymyślają.
Chcąc, by prędzej wiosna zawitała,
zrobili Marzannę - ze słomy jest cała.
Kiedy się ociepli, puszczą grube lody,
odpłynie wraz z nimi wrzucona do wody.
Marzanno, Marzanno odpływaj, prosimy,
nie chcemy już więcej żadnych śladów zimy.
Hen, aż do bieguna płyń tą rwącą rzeką,
nic tu już po tobie, płyń od nas daleko.
Niech odejdą z tobą mrozy oraz chłody,
o powrocie zimy nie może być mowy
Marzanno odpływaj, świeć nam słonko drogie,
za ciepłe promienie dziękujemy tobie.
Groźnym nurtem rzeki niech Marzanna płynie,
niechaj sroga zima już na dobre minie.
Z gaikiem zielonym co go dzieci niosą,
czas powitać wszystkim wiosenkę uroczą.
„Wiosna " Jan Brzechwa
,,Wiosna w kwietniu zbudziła się z rana,
wyszła wprawdzie troszeczkę zaspana,
Lecz zajrzała we wszystkie zakątki:
- zaczynamy wiosenne porządki..."
WIOSNA, WIOSNA TO CZAS DLA MIŁOŚCI.
CZY W NASZYM OGRODZIE PONOWNIE ZAGOŚCI?
PIERWSZE KWIATY,SKOWRONEK I TĘCZA NA NIEBIE
ZASPIEWAJĄ WESOŁO DLA MNIE I DLA CIEBIE?
WIOSNO WIOSNO DAJ DUŻO CIEPŁOTY,
BY DO ŻYCIA NOWEGO NABRAĆ MAM OCHOTY.
TAMTEJ WIOSNY CHWAST ZNISZCZYŁ TWE PLONY,
GDY JEGO KURZUNIE CIEBIE ZAPLĄTAŁY.
JUŻ NIGDY TEN DZIEŃ WIOSENNY NIE WRÓCI.
MÓJ DZIEŃ Z TWOIM DNIEM ZAWSZE SIĘ KŁÓCIŁ.
JUŻ MIŁOŚĆ ODESZŁA, ZACIERAMY ŚLADY.
ZNAJOMOŚCI, MIŁOŚCI, Z PORTALOWYCH TWARZY.
